🌸 Μιλήστε μας. Κάποιες φορές νιώθουμε απομονωμένοι μόνο από τη φύση του να έχουμε παιδιά που είναι διαφορετικά. Συγχωρήστε μας εάν δεν μπορούμε να συμμετέχουμε σε κάποιες συνομιλίες σας, όπως για το ποδόσφαιρο που πηγαίνει το παιδί σας. Εγώ έχω να σου πω μόνο για τις θεραπείες που κάνει το παιδί μου και την πρόοδο του σε αυτές.

Ζητήστε μας να φάμε μαζί ή να περπατήσουμε μαζί.

Απλά επικοινωνήστε μαζί μας. Αξίζει να μας γνωρίσετε και βοηθάει να αισθανόμαστε πραγματικά ευπρόσδεκτοι.

🌸 Μιλήστε στα παιδιά μας. Τόσο συχνά, τα παιδιά μας τα κοιτούν ή αγνοούνται. Θέλουμε απλώς οι άλλοι να αλληλεπιδράσουν μαζί τους, όπως θα έκαναν με οποιοδήποτε άλλο παιδί στην ίδια ηλικία. Να είστε ανοιχτοί. Να δείχνετε σεβασμό. Κάντε μια προσπάθεια, ακόμα κι αν είναι απλώς ένα χαμόγελο και ένας χαιρετισμός.

Αν με συναντήσεις στο πάρκο μάζεψε το θάρρος σου, χαμογέλα και ρώτα κάτι το παιδί μου. Με τον ίδιο τρόπο που θα έκανες με οποιαδήποτε άλλη μητέρα στο πάρκο.

🌸 Σημαντικό. Συζητήστε με τα παιδιά σας σχετικά με τις αναπηρίες. Κατανοούμε ότι τα παιδιά έχουν ερωτήσεις σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες. Κάντε ό, τι μπορείτε για να τους απαντήσετε. Αποθαρρύνετέ τα από το να κοιτάζουν, να ψιθυρίζουν, να δείχνουν, να αγνοούν ή να εκφοβίζουν τα παιδιά μας. Αντ 'αυτού, μιλήστε τους για το πώς τα άτομα με αναπηρία είναι παρόμοια και ενθαρρύνετε το παιδί σας να αλληλεπιδράσει με τα παιδιά μας.

🌸 Μην χρησιμοποιείτε άσχημες λέξεις ή ταμπέλες. Παράδειγμα: η λέξη «καθυστερημένα». Δεν είναι καθόλου καθυστερημένα τα παιδιά με αναπηρία. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι λένε ότι κάτι είναι «καθυστερημένο», μας πονάει σαν να είναι μια κακή λέξη που απευθύνεται προσωπικά στα παιδιά μας. Σίγουρα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα άλλο επίθετο. Απλά σκεφτείτε πριν μιλήσετε. Τα λόγια σας έχουν σημασία.

🌸 Είμαστε πιο όμοιοι από διαφορετικοί.Όπως κάθε άλλος γονέας, ξεκινάμε τη μέρα μας με καφέ και ντους, προετοιμάζουμε τα παιδιά μας για το σχολείο, πηγαίνουμε στη δουλειά, βοηθούμε τα παιδιά μας με την εργασία, μαγειρεύουμε, πλένουμε τα πιάτα, βάζουμε πλυντήριο, διαβάζουμε τα παιδιά μας, πληρώνουμε λογαριασμούς, παρακολουθούμε τηλεόραση. Ανησυχούμε για τα παιδιά μας, τα χρήματα, την υγεία, το γάμο και τους δικούς μας γονείς. Γελάμε, γκρινιάζουμε, φωνάζουμε, ευχαριστούμε, παραπονούμαστε και κλαίμε.
Υπάρχουν πολλά για να βρείτε κοινό έδαφος μαζί μας.

Πηγή: Find your ability in your disability

Ανάρτηση chiourea.gr στο Ειδική Αγωγή - ΑΠΟ ΓΟΝΕΙΣ-Διάφορα

Διαβάστε επίσης:

• Η κραυγή μιας μάνας: Σε μια εποχή που γίνεται προσπάθεια να ενταχθούν τα ειδικά παιδιά στα κανονικά σχολεία, υπάρχει ειδική αγωγή στα ειδικά σχολεία;
• Ο πιο δυνατός άντρας της ζωής μου ήταν 9 χρονών... Αφροδίτη Σπανέλη
• Από μια μητέρα "διαφορετικού πλάσματος"
• Γράμμα στο παιδί μου με ειδικές ανάγκες