Ο Norm Ledgin δημιούργησε σάλο με το βιβλίο του ‘Diagnosing Jefferson’ (Διαγιγνώσκοντας τον Jefferson). Ο συγγραφέας ισχυρίστηκε ότι η ιδιοφυία του τρίτου προέδρου της Αμερικής, Thomas Jefferson, οφειλόταν στο σύνδρομο Asperger το οποίο είχε, κάτι που μπορεί να εξηγήσει την 54χρονη εμμονή του με την κατασκευή και ανακατασκευή του Monticello (του κτήματος στο οποίο διέμενε), την ανικανότητά του να ελέγξει τα έξοδά του και τη σχέση του με ένα παιδί που ήταν σκλάβος.

Μετά από την επιτυχία του βιβλίου του ο συγγραφέας έγραψε το «Asperger’s and Self-Esteem: Insight and Hope through Famous Role Models» (Asperger και Αυτό-εκτίμηση: Επίγνωση και Ελπίδα μέσα από διάσημα Μοντέλα Ρόλων), στο οποίο ισχυρίζεται ότι 13 γίγαντες της ιστορίας, η Marie Curie, ο Albert Einstein και ο Mozart μεταξύ άλλων, είχαν σύνδρομο Asperger. Κάποιοι επίσης πιστεύουν ότι ο Shakespeare, ο Δαρβίνος, ο Γαλιλαίος και ο Αριστοτέλης επίσης είχαν το ίδιο σύνδρομο.

Τελευταίως υπάρχουν συγγραφείς που προσθέτουν και τον Bill Gates στη λίστα των διάσημων ατόμων με Asperger, εξαιτίας της έλλειψης κοινωνικών δεξιοτήτων που τον χαρακτηρίζει, της αδυναμίας του να έχει άμεση επαφή με τα μάτια κάποιου άλλου και της τάσης του να λικνίζεται μπρος και πίσω, όλα αυτά μαζί με την εμμονή του για την τεχνολογία.

Η Diane Kennedy, συγγραφέας και υποστηρικτής του συνδρόμου Asperger γράφει, «είναι οι οραματιστές μας, επιστήμονες, διπλωμάτες, εφευρέτες, σεφ, καλλιτέχνες, συγγραφείς και μουσικοί. Είναι οι αυθεντικοί στοχαστές και μια καθοδηγητική δύναμη του πολιτισμού μας.»

Ο Hans Asperger, ο Γερμανός γιατρός που ανακάλυψε το σύνδρομο, θα συμφωνούσε με την αξιολόγηση της Kennedy. Πίστευε ότι «για την επιτυχία στην επιστήμη ή την τέχνη, μια μικρή ποσότητα αυτισμού είναι απαραίτητη. Το απαραίτητο στοιχείο μπορεί να είναι μια ικανότητα να απομακρύνεται κανείς από τον καθημερινό κόσμο, από τα απλά πρακτικά και να επανεξετάζει ένα θέμα με πρωτοτυπία σαν να δημιουργεί από την αρχή παρθένους τρόπους με όλες τις επιδεξιότητες να διοχετεύονται σε μια ειδικότητα.»

Παρομοίως, η Δρ. Temple Grandin, ενήλικας με αυτισμό που έγινε επιτυχημένη μηχανικός, ακαδημαϊκός και ομιλήτρια, πιστεύει ότι η δυσλειτουργία της αποτελεί πλεονέκτημα.

Φημολογείται ότι κάποτε αποκάλεσε τη NASA ως καταφύγιο για ανθρώπους με αυτισμό και σύνδρομο Asperger. Πιστεύει ότι άνθρωποι που έχουν διαταραχές του φάσματος που ανήκει στον αυτισμό, είναι μεγάλοι εφευρέτες και «εάν ο κόσμος αφηνόταν στους κοινωνικούς, δε θα γινόταν τίποτε και θα εξακολουθούσαμε να βρισκόμαστε στις σπηλιές να μιλάμε ο ένας με τον άλλο.»

Ωστόσο, είναι απολύτως αδύνατο να διαγνωστεί κάποιος μετά το θάνατό του ή χωρίς καν να βρίσκεται στον χώρο διάγνωσης. Οι νοσοκομειακοί γιατροί μπορούν να διαγνώσουν το σύνδρομο Asperger μονάχα εάν παρατηρούν συμπεριφορές. Ένα άλλο πρόβλημα στην κατάταξη ανθρώπων όπως ο Mozart και ο Benjamin Franklin στον πληθυσμό αυτών που έχουν Asperger είναι, το ότι ακόμα και εάν ένα άτομο βρίσκεται μπροστά τους, οι γιατροί θα δυσκολευτούν να διακρίνουν εάν πρόκειται για διανοητικό χάρισμα, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής, ή σύνδρομο Asperger.

Έχει γίνει λίγη έρευνα για τις προσωπικότητες ατόμων που είναι διανοητικά χαρισματικοί, αλλά όση έχει γίνει δείχνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι έντονες προσωπικότητες, αεικίνητοι, με ισχυρή θέληση, ευαίσθητοι στο φως και στον ήχο, χαρακτηριστικά που παρουσιάζονται στο σύνδρομο Asperger. Άνθρωποι με πολύ υψηλό IQ συχνά αμφισβητούν το υπάρχον κατεστημένο, ανθίστανται στην καθοδήγηση, έχουν μεγάλα διάκενα προσοχής, περνούν διαστήματα έντονης εργασίας και προσπάθειας και τους αρέσει να οργανώνουν πράγματα ακόμα και ως παιδιά. Άλλοι άνθρωποι συχνά τους αντιλαμβάνονται ως «διαφορετικούς». Τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι ίδια σε όσους έχουν σύνδρομο Asperger.

Η ιδέα ότι κάθε άτομο με Asperger είναι δυνητικά ιδιοφυία, μπορεί να επιφέρει αδικαιολόγητη πίεση σε ένα παιδί με το σύνδρομο. Ο Luke Jackson, 13χρονος συγγραφέας που έχει Asperger, παραπονιέται ότι βλέπει συνεχώς στην τηλεόραση για υπερδραστήριους αυτιστικούς που μπορούν να κάνουν πράγματα, όπως το να παίζουν τέλεια πιάνο χωρίς να πάρουν μαθήματα, να σχεδιάζουν λεπτομερείς αναπαραστάσεις κτιρίων που είδαν μονάχα μια φορά ή να προσθέτουν αριθμούς στο μυαλό τους όπως έκανε ο «Άνθρωπος της Βροχής» (Rainman). «Βρίσκω καταθλιπτικά αυτά τα τηλεοπτικά προγράμματα», λέει. «Έχω όλη την παραξενιά και ιδιοτροπία αλλά καθόλου ιδιοφυία».

Πολλοί άνθρωποι που είναι ειδικοί στο σύνδρομο Asperger όπως οι Δρ. Teresa Bolick, Δρ. Tony Attwood και Dr. Dierdre Lovecky γράφουν σχετικά με τις θετικές όψεις του συνδρόμου Asperger, χωρίς να εστιάζουν στην ιδέα της ιδιοφυίας. Ο Lovecky σημειώνει πως τα άτομα με Asperger έχουν συχνά πολύ πλούσια λεξιλόγια, αναγνωρίζουν πρότυπα που οι άλλοι δεν μπορούν και ακολουθούν ιδέες παρά τις ενδείξεις εναντίον των ιδεών αυτών, επειδή δεν επηρεάζονται εύκολα από τις γνώμες των άλλων.

Η ικανότητά τους να εστιάζουν σε λεπτομέρειες και η ανικανότητά τους να δουν τη συνολική εικόνα, σημαίνει ότι συχνά μπορούν να καταλήξουν σε λύσεις προβλημάτων, που κάποιοι άλλοι τις είχαν παραβλέψει.

Τους αρέσει συχνά να περνούν πολλές ώρες σε εργαστήρια ή μπροστά από οθόνες υπολογιστών, γιατί δεν τους πειράζει να είναι μόνοι τους. Όλα αυτά τους δίνουν τη δυνατότητα να κάνουν τρομαχτικές συνεισφορές στη δουλειά ή στο σχολικό περιβάλλον. Η συγγραφέας Patricia Bashe τονίζει ότι οι άνθρωποι συχνά θαυμάζουν όσους μπορούν να δουλεύουν ανεξάρτητοι. Γράφει ότι, η κοινωνία μας εξυμνεί το άτομο που κάνει αυτό που πιστεύει ότι είναι σωστό και βαδίζει το δρόμο του.

Οι έχοντες Asperger βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά απ’ ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι, λόγω των ασυνήθιστων αντιδράσεών τους σε ερεθίσματα όπως το φως και ο ήχος. Μπορούν να κατανοήσουν πολλαπλά επίπεδα σημασίας λέξεων και να εφεύρουν υπέροχα ευφυολογήματα.

Κάποιοι ειδικοί τους θεωρούν ιδανικούς για φίλους. Συνήθως δεν διακατέχονται από σεξιστικά ή ρατσιστικά αισθήματα.Δεν χειραγωγούν τους ανθρώπους αλλά μιλούν με ειλικρίνεια και γνησιότητα. Τους αρέσει να λένε την αλήθεια και είναι στη φύση τους να μην μπορούν να υποδυθούν ή να δράσουν μυστικά. Ως υπάλληλοι είναι εντελώς αξιόπιστοι και ακολουθούν τους κανόνες της δουλειάς.

Οι γονείς που έχουν μεγαλώσει με επιτυχία παιδιά που έχουν Asperger, συχνά συμβουλεύουν άλλους γονείς να μην τα παρατάνε και να μη χάνουν το κουράγιο τους με τα παιδιά αυτά.

Ένα τέτοιο παιδί, που δέχεται καλή βοήθεια και υπηρεσίες από συνειδητοποιημένους ειδικούς, μπορεί να οδηγηθεί σε μια πολύ καλή ζωή. Και το καλό δεν έχει να κάνει αναγκαστικά με την ιδιοφυία αλλά με την καθημερινή αγάπη και το μοίρασμα μέσα σε μια οικογενειακή ζωή.
Ακόμη ένα εξαιρετικό παράδειγμα, είναι ο Jacob Barnett, 16χρονος με σύνδρομο Άσπεργκερ, που μπορεί να είναι πιο έξυπνος από τον Einstein.

Όταν Jacob Barnett ήταν 2 ετών, διαγνώστηκε με μέτριο έως σοβαρό αυτισμό. Οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι το αγόρι μάλλον δεν θα μπορούσε ποτέ να μιλήσει ή να διαβάσει και πιθανότατα να μην κατάφερνε να διαχειρίζεται μόνος του βασικές καθημερινές δραστηριότητες όπως το να δένει τα κορδόνια του.
Όμως οι διαγνώσεις αποδείχτηκαν εντελώς λαθεμένες.

Σε ηλικία 19 ετών, ο Jacob Barnett έχει ήδη ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του, έχει προταθεί για βραβείο Νόμπελ, έχει καταπλήξει καθηγητές και επιστημονική κοινότητα, και πάει για την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος στην κβαντική φυσική.

Από την εγγραφή στο Indiana University-Purdue University Indianapolis (IUPUI) στην ηλικία των 10, ο Barnett έχει σημειώσει πολύ μεγάλη πρόοδο και έχει καταπλήξει τους καθηγητές του, τους συνομηλίκους και την οικογένειά του με την εξαιρετική ευφυΐα του.

Από νεαρός διδάσκει άλλους φοιτητές και είναι επιστημονικός ερευνητής με δημοσιεύσεις, με δείκτη νοημοσύνης 170, που πιστεύεται ότι είναι υψηλότερος από του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια έκθεση του 2011 TIME, ο Jacob Barnett, ο οποίος είναι συνήθως πρώτος στα μαθήματα της σχολής του, έχει υποστηρίξει ότι μπορεί μια ημέρα να διαψεύσει τη Θεωρία της Σχετικότητας του Einstein. Έξω από αυστηρές δεσμεύσεις του πανεπιστημίου, ο Jacob Barnett, που έχει σύνδρομο Asperger, είναι επίσης ένας επιχειρηματίας και επίδοξος συγγραφέας.

Ο Jacob, ο οποίος, με την οικογένειά του, τρέχει μια φιλανθρωπική οργάνωση που ονομάζεται Jacob’s Place για τα παιδιά στο φάσμα του Αυτισμού, έχει χρησιμοποιήσει την ιστορία του για την ευαισθητοποίηση του κόσμου και για να διαλύσει τους μύθους για τον αυτισμό.

«Δεν θα έπρεπε να είμαι εδώ καθόλου», είπε το περασμένο έτος κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του στους TEDx Teen στη Νέα Υόρκη με θέμα «ξεχάστε ό,τι ξέρετε». «Μου είχαν πει ότι δεν θα μιλήσω. Πιθανώς υπάρχει κάποιος θεραπευτής που παρακολουθεί και έχει φρικάρει τώρα».

Πηγή

Ανάρτηση chiourea.gr  στο Ειδική Αγωγή - ASPERGER

Διαβάστε επίσης:

• Το σύνδρομο του "μικρού σοφού" Νίκη Ψάλτη
• Tα δικαιώματα των ατόμων με αυτισμό ΤΑΓΚΟΥΛΗ Ε., Παιδοψυχίατρος
• Jacob Barnett, 14χρονος με σύνδρομο Άσπεργκερ, πιο ευφυής από τον Einstein
• Τι είναι το σύνδρομο Asperger Παναγιώτης Σιαπέρας Msc. Phd