Για πρώτη
φορά, οι ερευνητές διεξήγαγαν μία γενετική ανάλυση σχετικά με την διαταραχή
ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) κατά την οποία εξετάστηκαν
περίπου 6 εκατομμύρια παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Οι ερευνητές εντόπισαν συγκεκριμένα γονίδια που πιθανώς
εμπλέκονται στη ΔΕΠΥ και τα οποία ρυθμίζουν τον σχηματισμό νευρωνικών συνάψεων
στον εγκέφαλο, την ανάπτυξη του λόγου, τη διαδικασία μάθησης και την παραγωγή
ντοπαμίνης. Όπως είπαν, ίσως αυτό βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων και καλύτερων
θεραπειών τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες με ΔΕΠΥ.
Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία καθηγητών της
Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ στη Βοστώνη, του Πανεπιστήμιου Aarhus της Δανίας
και του Κρατικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της
μελέτης στο επιστημονικό περιοδικό “Natural Genetics”
Σύμφωνα με τους ερευνητές η ΔΕΠΥ συνιστά μία ιδιάζουσα κληρονομική
διαταραχή της παιδικής ηλικίας που συναντάται σε ποσοστό 5% στα παιδιά και σε
2,5% των ενηλίκων των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δεδομένου ότι πρόκειται για μία κληρονομική διαταραχή,
παρουσιάζονται αρκετές παραλλαγές και με βάση τα ευρήματα της έρευνας, οι
επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η εμφάνιση της συγκεκριμένης διαταραχής οφείλεται
κατά 74% σε γενετικά χαρακτηριστικά, ενώ δεν έχει διασαφηνιστεί ακόμα η σχέση
της ΔΕΠΥ με κάποιο ορισμένο γονίδιο.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τα γονίδια 50.000 ανθρώπων ανά τον
κόσμο εκ των οποίων οι 20.000 είχαν διαγνωστεί με Διαταραχή ελλειμματικής
προσοχής και υπερκινητικότητας. Συνολικά, ανέλυσαν περίπου 10 εκατομμύρια
γενετικούς τύπους.
Ένας από τους συγγραφείς της έρευνας, επικεφαλής της ερευνητικής
ομάδας για τη νευρογενετική στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, ο Bru Cormand
αναφέρει ότι η μελέτη αποκάλυψε κοινές γενετικές παραλλαγές, που ονομάζονται πολυμορφισμοί ενός νουκλεοτιδίου (SNPs) και
αντιπροσωπεύει το 21% της γενετικής προέλευσης της ΔΕΠΥ. Οι
συγκεκριμένες γενετικές παραλλαγές συμβάλλουν στον σχηματισμό νευρικών συνάψεων
στον εγκέφαλο που αφορούν την ανάπτυξη του λόγου, τη διαδικασία μάθησης και την
παραγωγή ντοπαμίνης. Παράλληλα, οι περισσότερες γενετικές
τροποποιήσεις που εντοπίστηκαν βρίσκονται σε περιοχές του γονιδίου που έχουν
παραμείνει ίδιες καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης, γεγονός που τονίζει της
λειτουργική του σημασία.
Οι επιστήμονες ταυτοποίησαν 12 γονιδιώματα που
είναι δυνατόν να καταστήσουν ένα άτομο ευάλωτο στη ΔΕΠΥ. Οι εν λόγω γενετικοί παράγοντες κινδύνου φαίνεται να σχετίζονται με το
κεντρικό νευρικό σύστημα. Από τα
ευρήματα της έρευνας συσχετίζοντας το γενετικό υπόβαθρο της ΔΕΠΥ με το αντίστοιχο άλλων
διαταραχών, οι επιστήμονες βρήκαν ότι η
ΔΕΠΥ έχει εν μέρει κοινούς γενετικούς παράγοντες, πολλά κοινά
σημεία και
με άλλες ψυχιατρικές και μη παθήσεις όπως με τη μείζονα
καταθλιπτική διαταραχή, διατροφικές διαταραχές, νευρική ανορεξία και την αϋπνία.
Πρώτη καταχώρηση:
Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2018
1 σχόλιο:
Γειά σας είμαι η Κωνσταντίνα Μπελτσώνια και θα ήθελα με όλο το θάρρος να σας ενημερώσω ότι έχω γράψει ένα βιβλίο για ΔΕΠΥ με τίτλο: " Ο Χάρης και η ΔΕΠ-Υ" που υπάρχει στις εκδόσεις ΟΣΕΛΟΤΟΣ και στην ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ - πραγματεύεται μια εκτενή μελέτη περίπτωσης και συνοδεύεται από τις ανάλογες διδακτικές παρεμβάσεις μέσα στην τάξη - αν το διαβάσετε θα με ενδιέφεραν πολύ τα σχόλια και οι παρατηρήσεις σας - ευχαριστώ για την προσοχή σας
Δημοσίευση σχολίου