Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2018

Ειδική Αγωγή - ΑΥΤΙΣΜΟΣ: Αόρατος" αυτισμός στα κορίτσια




Ένα στα 68 παιδιά στις ΗΠΑ έχουν αυτισμό, αλλά οι νέες έρευνες καταλήγουν ότι οι νυν τρόποι διάγνωσης αργούν να τον εντοπίσουν στα κορίτσια.
Μάλιστα είναι πιο δύσκολο να διαγνωστεί σε αυτά, όταν εμφανίζουν συμπτώματα των αγοριών ή λόγω άλλης λανθασμένης διάγνωσης (π.χ. νευρική ανορεξία ή ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή σύνδρομο ελλειματικής προσοχής).
Σε πολλά κορίτσια, η διάγνωση του αυτισμού καθυστερεί επειδή έχει τελείως διαφορετικά συμπτώματα.
Όσο οι ερευνητές ψάχνουν πώς ο αυτισμός εκδηλώνεται στα κορίτσια, τα ευρήματά τους μπορεί να ανατρέψουν τις ιδέες τους όχι μόνο για τον αυτισμό αλλά και για το κατά πόσο το ίδιο το φύλο τελικά επηρεάζει την ανάπτυξή του.
Επιπλέον, έχουν ξεκινήσει να αναζητούν τρόπους για να αντιμετωπίσουν ενιαία τις ανάγκες κοριτσιών και γυναικών με διαταραχές αυτιστικού φάσματος.
Το 2012, έρευνα της νευροεπιστήμονα Francesca Happé του King's College London και των συναδέλφων της, συνέκρινε τη συχνότητα των διαγνώσεων αυτισμού σε ενα δείγμα περισσότερων από 15000 δίδυμα.

Βρήκαν λοιπόν ότι αν και αγόρια και κορίτσια είχαν παρόμοια συμπτώματα, τα κορίτσια έπρεπε να έχουν εντονότερα προβλήματα στη συμπεριφορά ή και στην πνευματική τους ικανότητα προκειμένου να διαγνωστούν τελικά με αυτισμό.
Το 2014, ο ψυχολόγος Thomas Frazier στην Κλινική του Cleveland και οι συνάδελφοί του αξιολόγησαν 2418 αυτιστικά παιδιά, 304 από τα οποία ήταν κορίτσια.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα κορίτσια με διάγνωση αυτισμού ήταν περισσότερο πιθανό να έχουν χαμηλότερο IQ και εντονότερα προβλήματα συμπεριφοράς.
Είχαν επίσης λιγότερο ή καθόλου προφανή σημάδια "περιορισμένων ενδιαφερόντων" για παράδειγμα να ασχολούνται συνεχώς με ένα θέμα, όπως οι ταινίες του Disney.
Αυτά τα περιορισμένα ενδιαφέροντα είναι συχνά το κλειδί της διάγνωσης για λιγότερο σοβαρές διαταραχές του αυτιστικού φάσματος, άλλα στερεοτυπικά, εκείνα που χρησιμοποιούνται στη διάγνωση είναι περισσότερο κοντά στα αγόρια, όπως οι αριθμοί και τα δρομολόγια τρένων.
Με δύο λόγια, ο Frazier απέδειξε ότι η διάγνωση του αυτισμού στα κορίτσια υστερεί και σε πολλές περιπτώσεις καθυστερεί συγκριτικά με εκείνη στα αγόρια.
Πάντως, όσο η ενημέρωσή μας για τον αυτισμό αυξάνεται, γυναίκες και κορίτσια θα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να διαγνωστούν σωστά καθώς η τωρινή γενιά ερευνητών έχει περισσότερα πλεονεκτήματα από την προηγούμενη.
Περισσότερη έρευνα όμως θα χρειαστεί να γίνει και για το σχεδιασμό βελτιωμένων και γενετικά προσανατολισμένων μεθόδων διάγνωσης.
Πιθανά μέχρι τότε, οι εμπειρίες των γυναικών με αυτισμό θα μας κάνουν να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί στην παρατήρηση της συμπεριφοράς τους.
Όπως και να έχει, είναι ξεκάθαρο ότι μία μεγαλύτερη κατανόηση του αυτισμού στα κορίτσια είναι απαραίτητη και στην πορεία, μπορεί να ρίξει φως σε νέες όψεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς και στον τρόπο που το κάθε φύλο διαμορφώνει την κοινωνία.
Ο Simon Baron-Cohen, καθηγητής εξελικτικής ψυχοπαθολογίας και διευθυντής του Autism Research Center στο Πανεπιστήμιο του Cabridge προσπαθεί να αποδείξει ότι ο αυτισμός προκαλείται από εμβρυακή προδιάθεση σε υψηλότερα από τα κανονικά επίπεδα ανδρογόνων, όπως η τεστοστερόνη.
Το 2010, αυτός και οι συνεργάτες του βρήκαν ότι τα αρσενικά έμβρυα που εκτίθενται σε μεγαλύτερα επίπεδα τεστοστερόνης στο αμνιακό υγρό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, έχουν αυξημένη προδιάθεση μεγαλώνοντας, να εμφανίσουν αυτισμό.
Το 2015, η ίδια ομάδα δημοσίευσε αποτελέσματα μιας ανάλυσης  πολλών δειγμάτων αμνιακού υγρού από τη Δανία, που συνδέονταν με διάφορα επίπεδα πνευματικής υγείας του πληθυσμού.
Βρήκαν ότι αν και στα αγόρια, η διάγνωση του αυτισμού συνδέεται με υψηλότερα επίπεδα εμβρυακής τεστοστερόνης και άλλων ορμονών, ο πρώτος κύκλος δειγμάτων έδειξε λίγα κορίτσια με αυτισμό, οπότε ανέλυσαν και άλλες γεννήσεις αργότερα για να δουν αν θα βρουν τον ίδιο αριθμό αποτελέσματων.
Ισχυρότερη απόδειξη προήλθε από μεγάλη σουηδική έρευνα το 2015, που βρήκε 59% αυξημένο κίνδυνο γέννησης παιδιών με αυτισμό από γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες, μια ενδοκρινική δυσλειτουργία με υψηλά επίπεδα των ανδρογόνων.
Μια άλλη άποψη επίσης αναπτύχθηκε μετά την παρατήρηση της αντοχής των γυναικών.
Αν οι θηλυκές ορμόνες και ο γυναικείος εγκέφαλος αυξάνουν την ικανότητα στις γυναίκες να διαβάζουν τα συναισθήματα των άλλων και να είναι περισσότερο κοινωνικά ευαίσθητοποιημένες, τότε ίσως να χρειάζεται ένας μεγαλύτερος αριθμός γενετικών και περιβαλλοντικών ερεθισμάτων για να "εμποδιστεί" αυτή η συμπεριφορά και να διευκολυνθεί έτσι η διάγνωση του αυτισμού.
Αυτή η άποψη, είναι γνωστή ώς υπόθεση "θηλυκής προστασίας".
Επιπλέον πολλές έρευνες έδειξαν ότι σε οικογένειες με αδέρφια κορίτσια που έχουν αυτισμό, είναι υψηλότεροι οι αριθμοί των μεταλλάξεων που μπορεί να εμφανιστούν σε σχέση με οικογένειες όπου μόνο αγόρια έχουν διαγνωστεί.
Πάντως, όποια άποψη από τις δύο ισχύει ή και οι δύο, πάντα θα υπάρχουν περισσότερα αγόρια από κορίτσια με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος.
"Φαντάζομαι ότι ακόμα και όταν θα γίνουμε πολύ καλοί στην αναγνώριση του αυτισμού στις γυναίκες, αυτές θα συνεχίσουν να υστερούν αριθμητικά σε σχέση με τους άντρες" λέει ο Baron-Cohen.
"Μπορεί να μην είναι τέσσερα προς ένα, ίσως να είναι δύο προς ένα".

Διαβάστε επίσης:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου