Ο Κωστής μου
έχει αυτισμό...
Αυτή η πραγματικότητα με κατέστρεψε...
Αν ο πιτσιρίκος
μου ήταν "κανονικός", "φυσιολογικός", "υγιής" θα
ήμουν... "κανονικός" μπαμπάς...
Ενώ, τώρα ;
Για να τον
διατηρώ χαρούμενο κι ευτυχισμένο, αναγκάστηκα να γίνω πιο ανθρώπινος.
Για να τον βοηθήσω να ζει την παιδικότητά του, αναγκάστηκα να γίνω πιο
αυθόρμητος.
Για να μπορέσω να τον καταλάβω, αναγκάστηκα να γίνω πιο παρατηρητικός.
Για να ανταποδώσω την αδυναμία που μου δείχνει, αναγκάστηκα να γίνω πιο
ευαίσθητος κι ευγνώμων στο θαύμα της ζωής.
Για να τον προστατέψω από το ρατσισμό και την προκατάληψη, αναγκάστηκα να γίνω
ένας ατσάλινος κι ακούραστος σούπερ ήρωας.
Για να τον βλέπω να χαμογελάει, αναγκάστηκα να με κρατάω πάντα αντάξιό του.
Πάντα αντάξιό
του ;
Ναι καλά...
Πώς να είμαι αντάξιος ενός 12χρονου που δεν... μπορεί να πει ψέματα;
Πώς να είμαι αντάξιος ενός μπόμπιρα που χαμογελάει 24 ώρες το 24ωρο;
Πώς να είμαι αντάξιος ενός ανθρώπου που όταν με πρωτοκοίταξε ένα Μάρτη,
κατάλαβα πώς σε κοιτάνε όταν σε αγαπάνε ολοκληρωτικά κι ανεπιφύλακτα.
Ναι... με
κατέστρεψε ο Κωστής μου!!!
Με έστρεψε... κατά τα απλά και τα αληθινά της ζωής μεριά!!!
Ο διαφορετικός!
Δημήτρης Σταμούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου