Oι Μαθησιακές Δυσκολίες, οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος και η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), απασχολούν ένα σημαντικό ποσοστό μαθητών και γονέων. Η πρώιμη ανίχνευση των δυσκολιών αυτών είναι υψίστης σημασίας για το μέλλον των παιδιών, καθότι επιτρέπει την οργάνωση παρεμβατικών προγραμμάτων εγκαίρως, με στόχο τη μαθησιακή τους ενίσχυση και την  ψυχοσυναισθηματική στήριξη τόσο των παιδιών όσο και των οικογενειών τους.

Όμως, για να  καταφέρουν τα παιδιά αυτά να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους  και να πετύχουν τους σχολικούς τους στόχους, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι χρειάζεται ένα μακροχρόνιο σχέδιο και συνεχής προσπάθεια τόσο από το μέρος του μαθητή, όσο και από τους γονείς του. Με άλλα λόγια, αυτά τα παιδιά μπορούν να γίνουν επιτυχημένοι ενήλικες και επαγγελματίες, αρκεί να συνεχίζουν αδιάκοπα και συστηματικά να διαχειρίζονται τις δυσκολίες τους. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι, εκπαιδευτικοί και μη, έχουμε πολλά να μάθουμε από τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία παρά τις αντιξοότητες που τους παρουσιάζονται, μεγαλώνουν παλεύοντας να πετύχουν τους στόχους τους και αν μη τι άλλο, οφείλουμε να τα αγκαλιάσουμε, να τα στηρίξουμε και να προσπαθούμε να τα διευκολύνουμε στον διαρκή αγώνα τους.

Και εδώ ακριβώς, μια μητέρα που το παιδί της ανήκει σε αυτή την κατηγορία των μαθητών, εκφράζει την πικρία και την αγανάκτησή της, με τα παρακάτω λόγια:

«Τα παιδιά με δυσλεξία ξεκινούν από την Α΄ Δημοτικού με ειδικά εξωσχολικά μαθήματα (εκτός από τα σχολικά που παρακολουθούν κανονικά) προκειμένου και να ανταποκριθούν και να τιθασεύσουν την διάσπαση προσοχής.

Μέχρι να φτάσουν στο επίπεδο της  Γ΄ Λυκείου κανένας εκπαιδευτικός δεν γνωρίζει επί της ουσίας τι σημαίνει για ένα παιδί να έχει είτε δυσλεξία είτε διάσπαση προσοχής ακόμα και όταν τα εξετάζουν προφορικά.

Δεν διαβάζουν καν τη γνωμάτευση με την οποία πιστοποιείται η μαθησιακή δυσκολία και καθοδηγεί τους εκπαιδευτικούς για τους τρόπους εξέτασης (η κάθε γνωμάτευση είναι διαφορετική από παιδί σε παιδί και προκύπτει από αλλεπάλληλα τεστ που έχουν προηγηθεί).

Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει από τους εκπαιδευτικούς και μια ειρωνική στάση για το ότι πήραν το χαρτί αυτό ώστε να "διευκολύνονται" τα παιδιά στις εκάστοτε εξετάσεις. Και φτάνουμε στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Τα παιδιά λοιπόν αφού προβούν στις δοκιμασίες των γραπτών εξετάσεων, εξετάζονται προφορικά από εκπαιδευτικούς που όχι μόνο δεν έχουν την κατάλληλη επιστημονική κατάρτιση αυτού του είδους, δεν έχουν και τη γνωμάτευση μπροστά τους για να καθοδηγηθούν έστω για τον τρόπο εξέτασης. Δηλαδή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που εξετάζεται ένας μαθητής με τραυματισμένο χέρι εξετάζεται και ο μαθητής με δυσλεξία. Δηλαδή διαβάζουν την ερώτηση οι εξεταστές και ο μαθητής θα απαντήσει.

Για τους ανθρώπους που ξέρουν, καταλαβαίνουν απολύτως ότι τα παιδιά αυτά δεν ειναι χαμηλότερης νοημοσύνης. Εκτός από τον ψυχικό κόπο, καταβάλλουν διπλάσια προσπάθεια για να φτάσουν στο σημείο να εξετάζονται με τρόπο στηριζόμενο σε ένα τριτοκοσμικό σύστημα».

Αναγνώστρια

Μια άλλη μητέρα γράφει τα εξής:

«Κάποιοι διερωτώνται μήπως οι εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να διαβάζουν τις γνωματεύσεις των μαθητών, επειδή είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.

Χωρίς να θέλω να τους θίξω, διευκρινίζω ότι  τα  προσωπικά δεδομένα αυτά δεν θα τα διαβάσει μπροστά σε κοινό ο εξεταστής ή η εξετάστρια. Θα πρέπει όμως σαφώς να γνωρίζει εκ των προτέρων την μαθησιακή δυσκολία τού κάθε παιδιού που εξετάζεται, για να μπορέσει να βάλει τον βαθμό και να είναι δίκαιος ως προς αυτά τα παιδιά!!!!

Και να ξέρετε ότι εμείς οι γονείς καθώς και τα παιδιά μας, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να το γνωστοποιήσουμε στους εκπαιδευτικούς!!!! Δυστυχώς εσείς δεν ξέρετε,  από αυτό που γράφετε (για την ανάγνωση της διάγνωσης ενός μαθητή) ότι γίνεται ολόκληρος αγώνας και από το παιδί και από τους γονείς όλα αυτά τα χρόνια για να φτάσει να δώσει πανελλήνιες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δίνουν και τα παιδιά χωρίς μαθησιακές δυσκολίες, με μόνη διαφορά ότι αυτά που γράφουν τα λένε !!! ΚΑΙ !!!!! Προφορικά στην επιτροπή.  Που σημαίνει: και περισσότερο άγχος για αυτά!!!

Όμως θέλω να τονίσω και κάτι πολύ σημαντικό!! Όλο και περισσότερι εκπαιδευτικοί έχουν γνώση του τι σημαίνουν μαθησιακές δυσκολίες και από ό,τι είδα προσπαθούν να καταλάβουν τα παιδιά μας!!! Το σύστημα χωλαίνει στο γεγονός ότι δεν έχουν ακόμη διαχωρίσει διανοητικές, κινητικές και μαθησιακές δυσκολίες και βάζουν όλα τα παιδιά σε ένα τσουβάλι. Επίσης ότι πολλοί -και εννοώ περισσότερο γονείς και λοιπούς- δεν έχουν καταλάβει ότι η μαθησιακή δυσκολία δεν έχει να κάνει με την διανοητική κατάσταση του παιδιού!!!!!!!

Επίσης, ως μητέρα θέλω να ευχαριστήσω τους περισσότερους δασκάλους-καθηγητές των παιδιών μου, με εξαίρεση λίγους, που κατανόησαν και βοήθησαν τα παιδιά. Περισσότερο τους καθηγητές του Λυκείου, που και γνώση του τι συμβαίνει είχαν και διάθεση να βοηθήσουν και δεν συμφωνώ ότι είναι απλά δημόσιοι υπάλληλοι: είναι οι άνθρωποι που προσπαθούν να μάθουν τα παιδιά μας, οι περισσοέτεροι τουλαχιστον!!!! Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις μην το ξεχνάμε!!! Για κάποιους άλλους βέβαια μπορεί να είναι εξαίρεση αυτοί που έχουν γνώση και κατανόηση, όπως συνέβη στο Δημοτικό!!!!!»

Σοφία Γιαννάκη

Πηγή

 Δημοσιεύτηκε από http://www.chiourea.gr/ στο Ειδική Αγωγή - ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Διαβάστε επίσης:

• Πανελλαδικές εξετάσεις και μαθητές με ειδικές ανάγκες...  Ράνια Χιουρέα 10-6-2015

• Κατάφορη αδικία για τους υποψήφιους με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, η αλλαγή την τελευταία στιγμή, των συνθηκών εξέτασής τους στις Πανελλαδικές 2013 20-5-2013

•  Πανελλαδικές εξετάσεις (2016) υποψηφίων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες Φ.251/ 72087 /Α5/ 28 - 4 -2016 ΥΠΠΕΘ-Δ/νση Εξετάσεων και Πιστοποιήσεων

• Πανελλαδικές (2016) υποψηφίων με αναπηρία και ειδ. ανάγκες ημερησίων ΕΠΑΛ με το νέο σύστημα και ημερησίων και εσπερινών ΕΠΑΛ (Ομάδα Α΄ και μαθημάτων ειδικότητας Ομάδα Β΄) με το παλαιό σύστημα Φ.151/72085/Α5/28-4-2016 ΥΠΠΕΘ-Δ/νση Εξετάσεων και Πιστοποιήσεων