ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ
ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Είναι σχεδόν κανόνας για τα ελληνικά δεδομένα ότι κάθε νέα κυβέρνηση, μόλις ανέβει στην εξουσία, κύριο μέλημά της έχει να αλλάξει (δυστυχώς) τον νόμο της επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης ή να επιταχύνει τις διαδικασίες για νέες επιλογές.

Η παρούσα κυβέρνηση φαίνεται ότι πράττει το ίδιο. Σπεύδει να αλλάξει τις διαδικασίες επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης, μια και για καλή της τύχη η θητεία τους λήγει τον Ιούνιο και έτσι –δείχνοντας ένα δημοκρατικό πρόσωπο προς τους πολίτες- δεν αναγκάζεται να προβεί σε διακοπή της θητείας των ήδη υπηρετούντων.

Και εφόσον λοιπόν αλλάζει τις διαδικασίες, πρέπει να εφεύρει και κάτι πρωτότυπο. Άλλες προηγούμενες κυβερνήσεις άλλαζαν τη συσχέτιση μεταξύ των μετρήσιμων μορίων (μεταπτυχιακά, δεύτερα πτυχία, επιστημονικές εργασίες κτλ.) και των μορίων αρχαιότητας και συνέντευξης. Η παρούσα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιλέγει κάτι πιο ριζοσπαστικό. Καταργεί τη συνέντευξη και την αντικαθιστά με τις ψήφους του συλλόγου των διδασκόντων κάθε σχολείου, αναβαθμίζει την αρχαιότητα αλλά υποβαθμίζει τα επιστημονικά προσόντα, γιατί -λένε μερικοί από τους εισηγητές τους- ότι αυτά δεν παίζουν και μεγάλο ρόλο σε τέτοιες διαδικασίες, ενώ μερικοί από αυτούς ισχυρίζονται ότι αυτά τα προσόντα τα απέκτησαν κάποιοι ευρισκόμενοι σε ευνοϊκές συνθήκες. Εδώ ταιριάζει η ρήση του θυμόσοφου λαού: «όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια». 

Και αρχίζει η συζήτηση στη Βουλή και σύντομα διαπιστώνει η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ότι τέτοιες προτάσεις εμπεριέχουν αφενός διφορούμενες απόψεις και αφετέρου ίσως αντισυνταγματικές διατάξεις, γι’ αυτό, βλέποντας ότι δεν αντέχουν στον χρόνο, τις βαφτίζει «προσωρινές».

Ας έρθουμε όμως στο θέμα μας:

Είναι γεγονός ότι οι διαδικασίες των συνεντεύξεων στις επιλογές των στελεχών της εκπαίδευσης δεν είχαν και τις καλύτερες κριτικές (κομματικές πιέσεις, συνδικαλιστικές προτιμήσεις κτλ) και όντως έπρεπε κάτι να αλλάξει. Έτσι, αντί το Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. να φτιάξει συμβούλια επιλογής με τη συμμετοχή και κάποιων ειδικών (Ψυχολόγων,  Επιστημόνων) και οι εκπρόσωποι του κλάδου να παρακολουθούν τις διαδικασίες χωρίς να ψηφίζουν, αντικατέστησε τα περιφερειακά συμβούλια με το σύλλογο των διδασκόντων κάθε σχολείου.

Κατ’ αρχάς η έκφραση γνώμης του συλλόγου των διδασκόντων του σχολείου φαίνεται σωστή, αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι εκπαιδευτικοί θα είναι αντικειμενικοί στις κρίσεις τους ή μήπως επικρατήσουν άλλα κριτήρια, και αυτό για δύο λόγους: Πρώτον η ψηφοφορία θα είναι μυστική και έτσι δε θα υπάρξει αιτιολόγηση της ψήφου και δεύτερον, αφού η παρούσα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ανέστειλε τη διαδικασία της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών από τους διευθυντές, πώς είναι δυνατόν να βάζει τους εκπαιδευτικούς να αξιολογήσουν τον διευθυντή της σχολικής μονάδας; Δύο μέτρα και δύο σταθμά;

Πέρα όμως από αυτές τις επιφυλάξεις, στο νόμο διακρίνεται μια πιθανή αντισυνταγματική διάταξη, καθώς στερεί το δικαίωμα στον υποψήφιο διευθυντή να επιλέξει και άλλες σχολικές μονάδες, αλλά και σε έναν εκπαιδευτικό μιας σχολικής μονάδας με αρκετά προσόντα να γίνει διευθυντής σε κάποιο άλλο σχολείο. Επιπροσθέτως, είναι επίφοβο, το σύστημα της κάλπης στα σχολεία, να βάζει τους εκπαιδευτικούς των σχολείων σε αντιπαράθεση, με συνέπεια να δημιουργηθεί ένα δυσμενές κλίμα στη σχολική μονάδα.

Είναι καιρός ακόμη, μέχρι να γίνει το εν λόγω νομοθέτημα νόμος του κράτους, να τύχει βελτιώσεων από τη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ή επιτέλους ας αποκτήσει και η Χώρα μας μια κοινή γραμμή στα θέματα της Παιδείας. Φθάνουν πια αυτές οι αλλαγές, που κουράζουν τους εκπαιδευτικούς αλλά και τους μαθητές. 

Αλλαγές και στην επιλογή των Σχολικών Συμβούλων

Και μετά τις αλλαγές στον τρόπο επιλογής των Διευθυντών των Σχολείων και των Διευθυντών Εκπαίδευσης σειρά έχουν οι Σχολικοί Σύμβουλοι.

Οι διαδικτυακές πληροφορίες ομιλούν για μεγάλες ανατροπές στον τρόπο επιλογής των Σχολικών Συμβούλων. Φυσικά η αναφορά δεν γίνεται στο γεγονός ότι θα εκφράζονται οι εκπαιδευτικοί με την ψήφο τους για την επιλογή των Σχολικών Συμβούλων, γιατί αυτό το μέτρο ας το εκλάβουμε ως μια διάταξη που απονέμει ίδια μεταχείριση με αυτήν που αναφέρεται στην εκλογή των Διευθυντών των Σχολείων και των Διευθυντών Εκπαίδευσης. Η αναφορά λοιπόν γίνεται στο γεγονός ότι οι Σχολικοί Σύμβουλοι οφείλουν να έχουν διδακτικό έργο 6-7 ώρες την εβδομάδα σε κάποιο σχολείο της περιφέρειάς τους.

Ας διερωτηθούμε, στ’ αλήθεια, με ποια λογική προτείνεται αυτό το μέτρο; Πώς θέλουν οι «εμπνευστές» αυτής της πρότασης τον θεσμό του Σχολικού Συμβούλου;  Έναν εκπαιδευτικό της τάξης (για να σηματοδοτήσουν την πλήρη εξίσωσή του με τους εκπαιδευτικούς), που θα τους καθοδηγεί, θα τους επιμορφώνει και θα τους ενημερώνει για τις νέες επιστημονικές εξελίξεις;  Μια τέτοια σημειολογία δεν αποσκοπεί σε τίποτε το ουσιαστικό, απλώς έμμεσα επιθυμούν οι προτείνοντες να απαξιώσουν τον θεσμό, ή θέλουν να τον καταργήσουν στην πράξη, διότι τι θα προλαβαίνει άραγε, να κάνει ο Σχολικός Σύμβουλος: μάθημα στο σχολείο ή θα επιβλέπει και θα συντονίζει το έργο των εκπαιδευτικών της περιφέρειάς του;

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί, ότι προφανώς δεν θεωρείται απαξίωση το γεγονός ότι ο Σχολικός Σύμβουλος θα μετέχει της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτό, απεναντίας, είναι ιδιαίτερη τιμή να το πράττει, αλλά στο πλαίσιο του καθοδηγητικού του έργου, οργανώνοντας δειγματικές διδασκαλίες που θα τις διεξάγει ο ίδιος, με ακροατήριο τους εκπαιδευτικούς της περιφέρειάς του, τους οποίους οφείλει να καθοδηγεί και να προτείνει διάφορες καινοτόμες διδακτικές προσεγγίσεις και όχι τοποθετούμενος σε μία τάξη ενός σχολείου, όπου θα κάνει μάθημα χωρίς να τον βλέπει κανείς.

Εν κατακλείδι, σε τι θα εξυπηρετήσει αυτή η πρόταση; Δύο τινά μάλλον: είτε να καλύψει διδακτικά κενά που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στην εκπαίδευση, είτε να υποβαθμίσει τον θεσμό ως ένα είδος τιμωρίας (άραγε;), γιατί έλαβε μέρος στις «μνημονιακές» διαδικασίες της «αξιολόγησης».

Έτσι θα πάμε μπροστά κ. κ. «εμπνευστές» αυτής της πρότασης, με μέτρο αυτόν που έχει τα λιγότερα τυπικά επιστημονικά προσόντα; Συγγνώμη, αλλά μόνο κάτι τέτοιο μπορεί κανείς να υποθέσει από τις μέχρι τώρα προτάσεις σας, όπου π.χ. τα μεταπτυχιακά στις επιλογές των Διευθυντών τα φτάσατε στον πάτο, ενώ υπερτιμάτε το συνδικαλιστικό ρόλο, με μοριοδότηση των αιρετών που συμμετέχουν σε υπηρεσιακά συμβούλια, κάτι που δεν προσφέρει τίποτε στην παιδαγωγική διαδικασία, στην αντιμετώπιση των μαθητών και στη διδασκαλία.   

Πηγή: http://jkarantzis.blogspot.gr/