Αρ. Πρωτ. 1609

Αθήνα 5/5/2015 Προς 1.Τον Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας Κ. Τάσο Κουράκη 2.Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων 3.      Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε. 4.     Μ.Μ.Ε.

Θέμα:  Να απoσυρθεί το «κατεπείγον» σχέδιο νόμου του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ.

 Με μια κίνηση αποκαλυπτική των προτεραιοτήτων που έχει θέσει η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. (τον έλεγχο δηλαδή του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης – κάτι που απέδειξε και η επιλογή των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης δια της πεπατημένης που άλλοτε κατακεραύνωνε) και σε πλήρη αναντιστοιχία με τα όσα εύηχα είχε εξαγγείλει στη συνάντηση με το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. στις 3-3-2015, προχώρησε στην κατάθεση στη Βουλή του «κατεπείγοντος» νομοσχεδίου για την εκπαίδευση το οποίο αρχικά είχε τη μορφή τροπολογιών στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Αθλητισμού.

  Στη συνάντηση, πρόσχημα διαλόγου, που είχε με το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. στις 29 Απριλίου ο Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας, εύκολα εξήγησε τον κατεπείγοντα χαρακτήρα των άρθρων που σχετίζονται με το Λύκειο και τα Πειραματικά – Πρότυπα σχολεία, σε τίποτα όμως δεν έπεισε για το χαρακτηρισμό ως τέτοιων των άρθρων σχετικά με την επιλογή στελεχών (πλην σχολικών συμβούλων) όπως επίσης για την πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας για ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των ζητημάτων σχετικά με τους εκπαιδευτικούς των πειραματικών σχολείων.

  Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. τονίζει για μια ακόμη φορά ότι το βασικό πρόβλημα που χαρακτηρίζει τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της πολιτικής ηγεσίας του  Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. δεν είναι άλλο από την απόλυτη απαξίωση της έννοιας του διαλόγου. Είναι αδιανόητο να καλεί ο αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας σε διάλογο το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. για να «συζητήσουν» επί διατάξεων που έχουν ήδη κατατεθεί στη Βουλή και ψηφίζονται άμεσα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Για το λόγο αυτό απαιτούμε την άμεση απόσυρση όλων των διατάξεων που δεν είναι όντως κατεπείγουσες (π.χ. επιλογή στελεχών εκπαίδευσης) και την έναρξη διαλόγου με την εκπαιδευτική κοινότητα για το σύνολο των θεμάτων που την απασχολούν.

  Σε επιβεβαίωση και ενίσχυση όλων των παραπάνω, στάλθηκε από το Υπουργείο προς τη Δ.Ο.Ε. το μεσημέρι της 4^ης Μαΐου  «προσχέδιο νομοθετικών ρυθμίσεων που αφορούν σε θέματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως πρόκειται να συμπεριληφθούν στο υπό κατάθεσιν πολυνομοσχέδιο του ΥΠΟΠΑΙΘ»  (δίχως να ορίζεται χρονικός ορίζοντας για την κατάθεση των παρατηρήσεών μας). Δυστυχώς, η προσπάθεια της ηγεσίας του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. να πείσει για τις καλές προθέσεις της, μοιραία, αποδεικνύει ότι αν επιθυμούσε το διάλογο είχε το χρόνο να τον πραγματοποιήσει (δίχως να κρύψει κάποια θέματα κάτω από την ταμπέλα του κατεπείγοντος) για όλο το φάσμα, όμως, των αληθινά κατεπειγόντων ζητημάτων (αξιολόγηση, διορισμοί, προϋπηρεσία και θέματα αναπληρωτών, οργανικές θέσεις ειδικοτήτων, μετατάξεις, ειδική αγωγή, προσχολική αγωγή)  μέρος μόνο των οποίων αποσπασματικά και επιφανειακά, όπως φαίνεται, αγγίζει και σε αυτό το προσχέδιο. 

  Κάτω από αυτές τις αντίξοες, για αληθινά εποικοδομητικό διάλογο, συνθήκες, το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλείται το μεσημέρι της Τρίτης 5 Μαΐου να εκφράσει την άποψή του στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Ήταν απαραίτητο να είχε δοθεί ο χρόνος για ουσιαστικό διάλογο εντός του Κλάδου και, φυσικά, στη συνέχεια με το Υπουργείο. Η πολιτική ηγεσία δεν το θέλησε. Παρ’ όλα αυτά, πέρα από το αίτημά μας για την έναρξη διαλόγου τώρα για όλα τα ζητήματα, οφείλουμε να καταθέσουμε (σε ένα πρώτο, βασικό επίπεδο) άποψη για τα θέματα που θα οδηγηθούν σε ψήφιση την Παρασκευή 8 Μαΐου.

  Εκτός από τα όσα περιλαμβάνει το νομοσχέδιο σε ό, τι αφορά τα πειραματικά σχολεία (των οποίων η σημασία σε επίπεδο εφαρμογής νέων προγραμμάτων και δράσεων με σκοπό την εξαγωγή ωφέλιμων για την εκπαίδευση συμπερασμάτων είναι σπουδαία), η πολιτική ηγεσία οφείλει να προχωρήσει στη δημιουργία οργανικών θέσεων για την τοποθέτηση των εκπαιδευτικών σε αυτά. Θέσεις από τις οποίες (μετά την παρέλευση διετίας) θα μπορούν οι εκπαιδευτικοί να μετατεθούν. Οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στα σχολεία αυτά, έχουν καταθέσει πλήρη σειρά και άλλων προτάσεων οι οποίες αξίζουν προσοχής και συζήτησης και η πολιτική ηγεσία πρέπει να τις εξετάσει. Το θέμα δεν μπορεί να «αδικηθεί» και να κλείσει πρόχειρα στα ασφυκτικά όρια της ψήφισης του παρόντος νομοσχεδίου.

  Το ζήτημα της επιλογής των στελεχών έχει, δυστυχώς με ευθύνη του υπουργείου, μονοπωλήσει  τις συζητήσεις σε βαθμό αποπροσανατολισμού από τα καίρια ζητήματα της εκπαίδευσης. Αποσπασματικές, πρόχειρες και ατυχείς ρυθμίσεις καταδικάζουν τα σχετικά άρθρα στο να χαρακτηριστούν αποτυχημένα, αφού το νομοσχέδιο:

• Διαχωρίζει την επιλογή διευθυντών εκπαίδευσης και σχολείων από αυτή των σχολικών συμβούλων, κάτι που πέρα από τις όποιες (προφανώς πολιτικές) σκοπιμότητες δημιουργεί σειρά πρακτικών ζητημάτων. Ταυτόχρονα διατηρεί τα συμβούλια Επιλογής Σχολικών Συμβούλων και Συντονιστών Εκπαίδευσης Εξωτερικού ενώ καταργεί αυτά των Δ/ντών Εκπαίδευσης και Δ/ντών σχολείων (επιλογές δύο αντιλήψεων και ταχυτήτων που αποκαλύπτουν σκοπιμότητα). Το δε «σώμα» επιλογής διευθυντών εκπαίδευσης μόνο ως μια διάθεση αστεϊσμού σε λάθος πλαίσιο και χρόνο μπορεί να αντιμετωπιστεί, ειδικά όταν πρόκειται να αποφασίσει για έναν εντελώς άγνωστο υποψήφιο.
• Θέτει αντισυνταγματικούς περιορισμούς και αποκλεισμούς  στον αριθμό επιλογής σχολείων, στην αντιμετώπιση σπουδών του ίδιου επιπέδου (μεταπτυχιακά), στο χαρακτηρισμό προϋπηρεσίας ως διδακτικής (π.χ. εξαίρεση μετεκπαίδευσης, εκπαιδευτικής άδειας, θητείας  των Υπευθύνων  Σχολικών Δραστηριοτήτων…). Ισοπεδώνει, επί της ουσίας, τα επιστημονικά προσόντα των υποψηφίων
• Μετατρέπει το σύλλογο διδασκόντων σε συμβούλιο επιλογής με έναν πραγματικά καινοφανή και πρωτότυπο τρόπο στα εκπαιδευτικά χρονικά. Η ψήφος των συναδέλφων θα μετατρέπεται σε μόρια. Η ψηφοφορία θα είναι μυστική και δε θα υπάρχει καμία αιτιολόγηση. Αντιμετωπίζονται αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο οι παθογένειες της συνέντευξης του παρελθόντος; Το αντίθετο. Είναι βέβαιο ότι αυτή η διαδικασία θα έχει δυσμενείς παρενέργειες στο παιδαγωγικό κλίμα της σχολικής μονάδας και στις σχέσεις μεταξύ των μελών του συλλόγου διδασκόντων.
• Δεν αγγίζει καθόλου το ζήτημα της επιλογής των διευθυντών των μειονοτικών σχολείων, άγνωστο αν αυτό γίνεται από άγνοια ή σκοπιμότητα.

  Τα παραπάνω σημεία είναι τα πιο κραυγαλέα αφού η αντιμετώπιση του θέματος, συνολικά, δημιουργεί αλυσίδα προβλημάτων φανερώνοντας απίστευτη προχειρότητα και βιασύνη κάτι που προδίδει ότι η πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας δεν είναι να εξυγιάνει ένα σύστημα που είχε πολύ σοβαρά προβλήματα αλλά να το ελέγξει με τον τρόπο που θεωρεί (φευ) ότι την εξυπηρετεί πολιτικά.

  Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. :

·       Εκφράζει την κατηγορηματική αντίθεσή του στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο.

·       Ζητά την απόσυρσή του από τη Βουλή έτσι ώστε να συζητηθεί με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, να τεθεί στη διαβούλευση και να διαμορφωθεί ένα σχέδιο που θα είναι κοινά αποδεκτό και θα διασφαλίζει την αντικειμενικότητα, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία.