Νοιάζεται κανείς για τις δυσκολίες
ενός ατόμου με αναπηρία;

Η Αθήνα είναι προσβάσιμη,
για κάποιον που κινείται
με αναπηρικό αμαξίδιο;

Δυο video, για την προσβασιμότητα στην πόλη, ατόμων με κινητικές δυσκολίες.

Δυο νέοι, ο Παντελής και ο Γιώργος, έχουν το θάρρος και κυκλοφορούν στους δρόμους. Στα δυο video παρακάτω, μπορούμε να δούμε  τις αντιδράσεις των συμπολιτών. Πόσο ευαισθητοποιημένοι είναι στην εικόνα ενός αμαξιδίου. Αν τελικά, είναι εφικτό να κινηθεί κανείς στην πόλη με αναπηρικό αμαξίδιο και τι άλλες δυσκολίες αντιμετωπίζει πέραν από τα "φυσικά εμπόδια" όπως η κίνηση στους δρόμους.

Ο Παντελής και ο Γιώργος πήραν το θάρρος και κυκλοφόρησαν: Συνάντησαν πεζοδρόμια που εμπόδιζαν το αμαξίδιο να κινηθεί άνετα, φανάρια που δεν διαρκούσαν όσο θα έπρεπε ώστε να βρει το χρόνο να περάσει, συμπολίτες που δε κοιτούσαν δίπλα τους ή πίσω τους, ώστε να ανοίξουν το δρόμο, αλλά και συμπολίτες με ευαισθησία. Με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο ο Γιώργος κυκλοφορεί όπως και οι μη ανάπηροι. Βρίσκει να παρκάρει, όπου τηρούνται οι θέσεις πάρκιν αναπήρων. Αλλού υπάρχει προσβασιμότητα με ράμπες, αλλού όμως, οι ράμπες αναπήρων είναι λάθος κατασκευασμένες (πολύ ψηλές, χωρίς γωνία εισόδου). 

Σε ένα βίντεο δύο λεπτών και άλλο ένα 10 λεπτών, βλέπουμε τι αντιμετωπίζει κάθε μέρα ή κάθε φορά, κάποιος που θέλει να κινηθεί στην Αθήνα με αναπηρικό αμαξίδιο. Φανταστείτε να πρέπει να πάει στη δουλειά του, σε κάποιο σημαντικό ραντεβού (εργασίας ή ιατρικής φύσεως)… ελάτε στη θέση του…  και αναλογιστείτε πόσο αγχωτικό είναι να σκέφτεται πώς θα φτάσει, αν είναι μόνος του... 

Η συνέχεια στα βίντεο...