Ο Cao δακτυλογραφεί με μεγάλη ταχύτητα κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης στο Πανεπιστήμιο της Wuhan, αλλά, αντίθετα με τους άλλους φοιτητές, ο Cao χειρίζεται το ποντίκι και το πληκτρολόγιο με τα πόδια του. Παρ’ ότι έχασε τα χέρια του σε ένα ατύχημα όταν ήταν ακόμα παιδί, ο 19χρονος αρνήθηκε να αφήσει αυτό το γεγονός να τον σταματήσει. Έτσι, έμαθε να γράφει, να πληκτρολογεί, ακόμα και να κάνει ποδήλατο… χωρίς τα χέρια του. Σήμερα σπουδάζει στο τμήμα Πληροφορικής στην επαρχία Hubei της Κίνας.
 |
| "Ο Cao χρησιμοποιεί τα πόδια του για να δουλεύει στον υπολογιστή στο Πανεπιστήμιο που σπουδάζει Πληροφορική." |
Ο Cao έχασε και τα δύο του χέρια όταν ήταν 8 ετών, σε ένα ατύχημα που προκλήθηκε από πρόβλημα στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο σπίτι του. Τα χέρια του κατέληξαν να έχουν τόσο σοβαρά εγκαύματα που έπρεπε να ακρωτηριαστούν από το ύψος του ώμου.
Σε συνέντευξη που έδωσε στην κινεζική εφημερίδα Chutian Jinbao, ο Cao μίλησε για το πόσο δύσκολο ήταν να μάθει να γράφει ξανά. Εγκλωβισμένος λόγω του ατυχήματος στο σπίτι του, άρχισε να μαθαίνει μόνος του να γράφει με τα πόδια, όταν η μητέρα του του είπε πως μόνο τα παιδιά που μπορούν να γράψουν επιτρέπεται να πηγαίνουν σχολείο.
- Ο Cao Huishen έχασε τα χέρια του σε ένα ατύχημα όταν ήταν 8 χρόνων.
- Έμαθε μόνος του να γράφει, να τρώει και να ντύνεται με τα πόδια, ενώ τώρα παρακολουθεί μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Wuhan, στην Κίνα.
- Σπουδάζει Μηχανικός Λογισμικού Υπολογιστών και πληκτρολογεί με τα δάχτυλα των ποδιών του.
«Στην αρχή δεν μπορούσα καν να πιάσω το μολύβι με τα δάχτυλα των ποδιών μου και πάθαινα συνέχεια κράμπες. Μετά όμως, δοκίμασα να χρησιμοποιήσω ένα σπάγκο και έδεσα το μολύβι πάνω στο δάχτυλό μου. Έτσι έμαθα, σιγά-σιγά, να γράφω ξανά.»
Ένα χρόνο αργότερα είχε ήδη μάθει να τρώει, να ντύνεται και να κάνει ποδήλατο.
Τώρα, στο Software Engineering Institute στη Wuhan, χρησιμοποιεί τα δάχτυλα των ποδιών του για να πληκτρολογεί, και ζητάει βοήθεια από τους συμφοιτητές του μόνο όταν χρειάζεται να σιδερώσει τα ρούχα του.
 |
| "Ο Cao ετοιμάζεται για την παρακολούθηση των διαλέξεων, φτιάχνοντας την τσάντα του με τα πόδια." |
Ο πατέρας του περιγράφει πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα για την οικογένειά τους, όταν ο ίδιος και η γυναίκα του έχασαν τη δουλειά τους, έχοντας, όμως, έναν γιο που ήταν αποφασισμένος να βοηθήσει την οικογένειά του παρά την αναπηρία του.
 |
| "Ο Cao έμαθε μόνος του να ντύνεται, να γράφει και να τρώει μετά το ατύχημά του, ώστε να επιστρέψει στο σχολείο και να φτάσει σήμερα να γίνει φοιτητής Πανεπιστημίου." |
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ξυπνούσε γύρω στις 6.30 το πρωί για να παραδώσει εφημερίδες, μια δουλειά που του επέτρεπε να πληρώσει τα δίδακτρά του και να υποστηρίζει τους γονείς του. Παράλληλα, έβρισκε χρόνο να μάθει να παίζει και κιθάρα!
 |
| Ο Cao μετακινείται χρησιμοποιώντας ένα προσαρμοσμένο ποδήλατο το οποίο χειρίζεται με τον κορμό του. |
Η προσωπική του ιστορία σύντομα τον έκανε γνωστό, με αποτέλεσμα να δίνει συνεντεύξεις και ομιλίες στον ελεύθερο χρόνο του, επιθυμώντας να εμπνεύσει τους συμπολίτες του.
Μάλιστα, μια από τις συνεντεύξεις του άγγιξε έναν τοπικό επιχειρηματία, τον Dong Mingzhu, ο οποίος αποφάσισε να πληρώνει τα δίδακτρα του Cao και τα καθημερινά του έξοδα, ενώ του έχει ήδη βρει θέση εργασίας μόλις αποφοιτήσει.
 |
| "Ο Cao πέρασε το καλοκαίρι του μαθαίνοντας κιθάρα, για να μπορεί να παίζει με τους φίλους του." |
«Ο καθένας πρέπει να κάνει αυτό στο οποίο είναι καλύτερος», λέει ο Cao. «Βλέπω ότι η ιστορία μου δίνει δύναμη στον κόσμο, γι’αυτό και προσπαθώ να παρέχω κίνητρα μέσω των ομιλιών μου».
«Δεν είμαι άχρηστος, θέλω να γίνω καλός πολίτης και να προσφέρω στην κοινωνία.»
