Δελτίο Τύπου 06/09/2011

Παρουσίαση χρονοδιαγράμματος και χρηματοδότησης για την εφαρμογή του νέου Νόμου για τα ΑΕΙ από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων

Το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του νέου Νόμου για τα ΑΕΙ και τη χρηματοδότηση από Επιχειρησιακά Προγράμματα, συνολικού ύψους 872 εκ. ευρώ για την εφαρμογή του Νόμου παρουσίασε, σήμερα 06/09/2011, σε συνέντευξη Τύπου η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.

Η Υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, αναφέρθηκε σε δηλώσεις και ανακοινώσεις των τελευταίων ημερών, σχετικά με το νέο Νόμο, τονίζοντας ότι «στο δημόσιο διάλογο, πέρα από την απολύτως κατανοητή έλλειψη γνώσης, υπάρχουν και συνειδητά ψέματα, που οδηγούν σε παρανοήσεις και σε δημιουργία επιχειρημάτων που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα».

Αλήθειες και ψέματα για το νέο Νόμο για τα ΑΕΙ:

• Χρηματοδότηση: Δεν σταματά η δημόσια χρηματοδότηση. Η Πολιτεία έχει την ευθύνη της χρηματοδότησης των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.

• Συγγράμματα: Δεν σταματά η διανομή των συγγραμμάτων. Οι Καθηγητές έχουν την ευθύνη να αναρτούν στο διαδίκτυο τις σημειώσεις τους. Από το 2013-2014 θα είναι αναρτημένα και ηλεκτρονικά όλα τα συγγράμματα.

• Τριετείς σπουδές: Δεν αλλάζει η διάρκεια σπουδών στις Σχολές και τα Τμήματα. Δίνεται η δυνατότητα για τριετείς σπουδές, σε όσα ΑΕΙ το επιθυμούν, με αποφάσεις των Συγκλήτων τους. Προϋπόθεση ότι Τμήματα με το ίδιο αντικείμενο σε διαφορετικά ΑΕΙ να έχουν τελικά τα ίδια έτη σπουδών.

• Δίδακτρα: Δεν υπάρχουν δίδακτρα στις προπτυχιακές σπουδές. Διατηρείται η δημόσια και δωρεάν Παιδεία και στην Ανώτατη Εκπαίδευση, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα. Στις μεταπτυχιακές σπουδές ισχύει ό,τι και σήμερα.

• Σίτιση και στέγαση: Δεν καταργείται η δωρεάν σίτιση και στέγαση.

• Έρευνα: Είναι σε εξέλιξη θεσμικό πλαίσιο ειδικά για τον ενιαίο χώρο της Έρευνας.

Η Υπουργός για την υλοποίηση του Νόμου τόνισε:

Η υλοποίηση του Νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση είναι μία πολύ μεγάλη και σημαντική ευθύνη, την οποία επωμιζόμαστε όλοι: η κυβέρνηση, οι Διοικητικές Αρχές των Πανεπιστημίων και η ακαδημαϊκή κοινότητα. Είναι μεγάλη ευθύνη, γιατί πρόκειται για εντολή του ελληνικού λαού, όπως αυτή δίδεται -από το Κοινοβούλιο - στις Δημοκρατίες.

Για τις καταλήψεις:

Οι καταλήψεις είναι η ανώτατη μορφή πάλης. Στην Ελλάδα ξεκίνησαν και αυτή τη φορά με την ανώτατη μορφή. Όμως, όταν κάποιος επιλέγει να αγωνιστεί με τέτοιες μορφές, έχει και το κόστος.

Η εκπαιδευτική διαδικασία δεν έχει εκπτώσεις. Μαθήματα 13 εβδομάδων δεν μπορεί να συμπυκνώνονται σε 7 εβδομάδες. Τέτοια φαινόμενα δεν είναι πλέον αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία και από τον ελληνικό λαό.

Για με το άσυλο:

Τα Πανεπιστήμια, όπως και όλοι οι δημόσιοι χώροι, δεν είναι χώροι που μπαινοβγαίνει η Αστυνομία για να επιλύσει τις διαφορές. Τα Πανεπιστήμια έχουν τους δικούς τους κανονισμούς. Εάν αποφασίσει όλο το Πανεπιστήμιο να πάει σε κατάληψη, σημαίνει ότι είναι μια επιλογή του. Εάν, όμως, το αποφασίσει ένας μικρός αριθμός και είναι κόντρα στην ακαδημαϊκή κοινότητα, τότε η κοινότητα έχει τους δικούς της κανόνες. Το Πανεπιστήμιο μπορεί να επιβάλει το ίδιο ποινές στα μέλη του, τα οποία πηγαίνουν κόντρα στις αποφάσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Για τις ενστάσεις στο Νόμο:

Αποτελεί ύβρη απέναντι στη Δημοκρατία να συζητούμε την αλλαγή ενός Νόμου, που ψηφίστηκε από τα 5/6 της Βουλής.

Αυτό που συζητούμε είναι το πώς θα γίνει η εφαρμογή του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε βάθος χρόνου. Είναι ο πρώτος Νόμος που έχει άρθρο για την αξιολόγησή του. Θα αξιολογήσουμε την πορεία του βήμα προς βήμα.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με δηλώσεις του Πρύτανη του ΑΠΘ, Γιάννη Μυλόπουλου, η Υπουργός απάντησε:

Αντιλαμβάνομαι το ρητορικό και μεταφορικό σχήμα της λευκής σημαίας, αλλά παραπέμπει σε πόλεμο ο οποίος δεν υπάρχει. Δεν αισθάνομαι ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο, ούτε σε μετωπική σύγκρουση με κανέναν. Έχουμε τους θεσμικούς μας ρόλους. Ο καθένας μέσα από το θεσμικό του ρόλο έχει εντολή από τον ελληνικό λαό. Κανείς δεν εκφράζει τον εαυτό του σε αυτή τη συζήτηση και σε αυτό το διάλογο.

Είμαι στη διάθεση κάθε Πανεπιστημίου, κάθε Συγκλήτου, κάθε Πρυτανικού Συμβουλίου που θέλει να συζητήσουμε για τον καλύτερο τρόπο εφαρμογής του Νόμου, για να δούμε τις δυσκολίες που υπάρχουν και να τις ξεπεράσουμε μαζί.

Είμαστε μία κοινωνία η οποία έχει ανάγκη από συνεργασία για να πάμε μπροστά. Έχουμε αρκετούς πολέμους εξωτερικούς, δεν χρειαζόμαστε εσωτερικούς.